Wielokrotnie przeglądając portale ogłoszeniowe zastanawiało mnie, skąd w piszących teksty ogłoszeniowe tyle złośliwości i braku zrozumienia dla klienta. Skąd te wszystkie teksty o nieodpisywaniu na smsy, zadawaniu głupich pytań i Januszach Biznesu. Jednak jak się okazuje wystarczy dodać ogłoszenie na jednym z najpopularniejszych portali ogłoszeniowych, by wznieść się na wyżyny absurdu.

Ooooooddam kozę

To jedna z najlepszych przygód ogłoszeniowych. Kiedyś w pakiecie z kucem dostaliśmy kozę. Koza niestety zostać u nas nie mogła, wiec postanowiliśmy ją oddać. Nie sprzedać tylko oddać. I tu zaczęły się schody.  Dając ogłoszenie nie spodziewaliśmy się, że każdy Polak marzy o kozie. Serio.
Planowano po nią jechać nawet 300 km. Bo była za darmo. W tonie pełnym pretensji wymagano od nas by ją rezerwować, bo za miesiąc ktoś po nią przyjedzie. Wyjeżdżano już z domu, by nigdy po nią nie dojechać. Po dwóch dniach oczekiwania na ludzi, którzy „już jadą” nauczyliśmy sie szybko, że klient to ten, który jest pod bramą. Mówienie, że się przyjedzie oznacza tylko tyle, że się mówi, nie że się przyjedzie
Prócz tego, że koza była za darmo dzwoniący rzucali słuchawkami pełni pretensji, że nie chcemy jej przywieźć 300 km, również za darmo.
Pozbycie się kozy mimo odebrania 200 telefonów i wielkiej chęci na nowy dom dla kozy zajęło nam tydzień. Ale co przeżyliśmy po drugiej stronie słuchawki to nasze:D

Sprzeeeedam auto

Wydaje się nic prostszego niż sprzedaż auta, wystawiamy ogłoszenie, zainteresowani dzwonią pod podany nr w ogłoszeniu. Dopytują. Przyjeżdżają na miejsce, oglądają, negocjują, decydują się lub nie. Tak robimy my, gdy chcemy coś kupić,
Jednak jak się okazuje, to nie takie oczywiste. Terenowe auto którego się pozbywamy jest grubo więcej niż pełnoletnie i kosztuje tyle co dobry rower, a dokładniej mniej niż 4 tysiące, ma ubezpieczenie, badania, dobre opony, jest zdrowe jeśli chodzi o korozję i jeździ. Jest kluczowe dla zrozumienia komizmu sytuacji.

• Panie, za ile oddasz? – pytanie dotyczy większości telefonów, negocjacje bez oglądania na żywo. Tekst z Demotywatora idealnie obrazuje wczorajszy wieczór – „Panie, daje 2,5 i jutro będę”:D
• Eeee, daleko…rozmawiamy sobie 15 minut, po czym rozmówca mając w ogłoszeniu lokalizację z mapą dopytuje gdzie jest samochód i stwierdza, że mieszka w górach, nad morzem i ma do nas 500 km i to za daleko…
• telefon i pytanie ” Panie, a co to  pan sprzedajesz?” -  wtedy by się chciało powiedzieć, że albę komunijną albo kości pamięci
• proszę zarezerwować mi samochód do weekendu, jak znajdę czas to przyjadę obejrzeć w niedzielę – to fragment dzisiejszej korespondencji mailowej:D – to chyba mój ulubiony typ klienta – roszczeniowy, zarozumiały i organizujący mi czas. To, że chcę coś sprzedać, nie znaczy, że można mi planować weekendy.
• pytania z kategorii „niedorzeczne i osobliwe”

- „A jest tam jakiś zamek?” – i tak się zastanawiałam czy o lokalizację pyta? Wszak w Zamczysku mieszkamy; czy raczej o to czy auto się zamyka.
- „Biore koła za 500 zł” – serio? ale nie napisałam nigdzie że to auto dawca i sprzedaję je na części.
- „Daję łódkę i wkrętarkę” – nawet jeśli nie ma informacji, ze interesuje Was wymiana, zaprawdę powiadam Wam, że ktoś Wam coś głupiego zaproponuje.
- „Proszę przyjechać autem do Warszawy, bo chciałbym je obejrzeć”:D – to nawet ciężko komentować.

Codziennie zatem edytuję ogłoszenie, dopisując, że nie chcę motorówki, auto ma 22 lata i nadaje się do lasu a nie na sumę do kościoła.
Codziennie dopisuję tam informacje o nieodpisywaniu na maile i smsy, a na telefony odpowiadamy z coraz mniejszą cierpliwością.
Codziennie Janusze Biznesu myślą sobie, że chytra baba z Zamczyska chce zrobić interes życia i nie chce pójść im na rękę.

A ja codziennie zastanawiam się, czy mimo straty finansowej dla higieny i komfortu psychicznego nie lepiej pojazd zezłomować.

Google+

Paulina H.