Usiadłam do komputera o 9, w piżamie, przed prysznicem, każdy włos w inną stronę, kawę stawiam na wolnych 10 centymetrach przeszło dwumetrowego stołu, na którym jest wszystko, począwszy od korespondencji, na pudełku od żelazka kończąc.  Wcześniej, gdy cały dom jeszcze spał przejrzałam instagram. Tak się zastanawiam bardzo często przeglądając zdjęcia, ile prawdy jest w nich, w tych, w które stukam dwa razy opuszkiem wysyłając im czerwone serce. Klikam bo podobają mi się, choć nie bardzo wierzę. Ale to, że nie wierzę, wcale nie oznacza że nie mogę uważać, że są ładne;]

Jest parę rzeczy, które trzeba wiedzieć o służbie zdrowia, niezależnie czy jesteś chory czy nie, warto wiedzieć to wcześniej. Życie bowiem jak się okazuje bywa przewrotne i może nam się przydarzyć wizyta na SOR , zupełnie niespodziewanie.

„Kiedyś na płocie było napisane dupa, pogłaskałem i się drzazga wbiła. Od tego czasu nie wierzę w słowo pisane”. To dobre motto wprowadzające w temat ślepej wiary we wszystko co jest napisane w internecie i pokazuje się w telewizji.
Niedziela, blady świt. Szykuję się na kurs dla kandydatów na myśliwych, odpalam rano komputer, popijam kawę. Cały dom jeszcze śpi. W pewnym momencie omal nie dławię sie kawą. Na Facebooku obserwuję kilka pseudoekologicznych stron więc na bieżąco jestem ze wszelkimi głupotami tam wypisywanymi, ale dziś „miłośnicy przyrody” przeszli samych siebie. Dla żartu ktoś umieścił na ich stronach następujące zdjęcie

Należę do osób, które dbają o swoje zdrowie. Regularnie odwiedzam w związku z tym ginekologa, robię niezbędne badania. Standardowo umówiłam się na wizytę, poszłam bez stresu, bo przecież na bieżąco monitoruję co się dzieje. Lekarz zrobił mi usg i przekazał mało optymistyczną wiadomość. Jest guz. W pierwszej chwili chciałam zapytać, ale jak to, przecież badam się regularnie… Wsiadłam do samochodu trzymając w dłoni skierowanie na operację. I wtedy dopiero puściły mi emocje.

Bycie blogerem to pokazywanie życia innym, każdy rozsądny człowiek wie, że nie całego, a jego części. To również narażanie się na krytykę, docinki, złośliwości i hejt. Czasami jednak przychodzi taki dzień, kiedy zwyczajnie opadają mi witki, bo następuje kumulacja bezczelności i złego wychowania.