Poranek. Szykuję śniadanie. Ekspres każe opróżnić zbiornik fusów. Wyrzucam je na kompost, na dnie wiadra z kompostem zieje pustką. Ostatnio tam tylko fusy z kawy i torebki po ekspresówce.  Obieram jaja na twardo, skorupki wrzucam do miseczki. Dla kur. W międzyczasie obieram ziemniaki. Łupiny trafiają do kolejnej miski, dla owiec tym razem. Chleb kupiony w sobotę, będzie tostem. Nic nie wyrzucę. Zjem, podzielę się. Czy taka postawa wynika z biedy? Czy wyrzucanie jedzenia jest kwestią zamożności?

Zrobił wrażenie na fanpage i na instagramie, więc szybko dzielę sie przepisem. Bez niego u mnie w domu nie ma świat, robię go od 15 lat. Prosty, pyszny, szybki. Indżoj!

Nie ma nic lepszego, niż domowy wyrób. Po prostu. Wyrób o którym wiemy wszystko, od początku do końca. Własna ciężka praca, która przekłada się wymiernie na kawałek tradycyjnej swojskiej kiełbasy. Tak właśnie minął nam weekend, którego każdy z Was mógł być częścią. Kto zatem teraz przełyka ślinkę ze smakiem, niech żałuje, że nie był z nami!