Wczoraj sprawdziłam w internecie czy już jest moje prawo jazdy i niespodzianka jest! Dzwonię wiec do urzędu a oni mi mówią, że można odbierać je tylko do 14:(
Niepocieszona byłam okrutnie bo już mi się bardzo chciało zakosztować tego miodu;]
Mąż elegancko mi wyszykował auto a ja ułożyłam misterny plan na dziś.
Plan brzmiał tak – pobudka o 6 rano, szybko uwijamy się w stajni i jedziemy po dokument. No a dalej dwie opcje:
A jak się będzie wydawało „straszno” jadę tylko do domu, jakieś 7 km
B jak poczuję wiatr we włosach, jadę bez celu eksplorować miasto;]
Bohaterka wydarzeń – moja Frotka, zwana też „złomkiem”, w wersji „dziewczyńskiej”, czekam jeszcze na tablicę „rejestracyjną” różową z napisem Princess;] Wszak nie był by to inaczej „księżniczkowóz”!

Postanowiłam skomentować komentarz który znalazłam pod ostatnią notka.

Zastanawiałam się czy napisać tego posta, ale zachęcona entuzjazmem na swoim ulubionym końskim forum postanowiłam że się pojawi.
Lubię mówić otwarcie o różnych sprawach – a ze sama jestem zachwycona wynalazkiem nie widzę przeszkód by nie namówić do spróbowania.
Gdy jakiś czas temu znalazłam w sieci „urządzenie do sikania na stojąco” dla kobiet pomyślałam – rewelacja. Przy trybie życia gdy się sporo jeździ, uwielbia się ogniska to czasem po prostu mogło by być niezłe wybawienie. Przy wszelkich aktywnościach górskich wodnych, czy zwyczajnym łażeniu po leśnych ostępach.
Generalnie widzę że kobiety reagują na to w dwojaki sposób – część czuje się okrutnie skrępowana, mówi że to nie dla nich a część gromko woła „ja też chcę”.
Byłam ostatnio na paru imprezach na powietrzu – toalety przenośne są niestety czyste tylko na samym początku imprezy, w wielu sklepach niestety też strach się dotknąć.
„Lejki” są w dwóch opcjach – są jednorazowe albo silikonowe do wielorazowego użytku.
Przetestowałam oba, P-mate i Shewee.
No i na koniec sympatyczne koleżanki liczę na gorącą dyskusje w komentarzach, bez zahamowań i zbędnej pruderii. Co myślicie? Kto jest na „TAK”?

Zajrzałam dziś na bloga Green Canoe i postanowiłam również zainspirowana tematem pojechać na zbiór ziół. Niestety moja wiedza w tym temacie nie jest nazbyt wielka skończyło się na zebraniu chabrów, rumianków i żyta do wazonu. Ale było cudnie, teraz bukiety wiszą na żyrandolu a ja jestem przeszczęśliwa z miło spędzonego wieczoru.
Zdjęć też trochę jest!

Samochód żółw. Zajebista swoją drogą nazwa, pod nią się kryje wszystko czego można się spodziewać po takim kierowcy.
Dziś wyjeździłam drugą godzinę. Jestem dość specyficznym przypadkiem, kurs zrobiony 6 lat temu, jedno nieudane podejście do egzaminu praktycznego, niezdane no i sobie odpuściłam. W sumie jakoś tak było że nie miałam specjalnie ciśnienia, praktycznie wszędzie jeżdżę z Karolem i pasowało mi to. Od jakiegoś jednak czasu myśl o wyprowadzce na wieś powoduje że mam dreszcze gdy pomyślę o tym że bez auta będę tam zwyczajnie udupiona, a nawet do wiejskiego sklepu jest kawałek.
Postanowiłam więc czym prędzej coś z tym fantem zrobić. W kontekście 6 lat stwierdzenie czym prędzej jest co najmniej zabawne;]
Tata mi obiecał ze jak zdam dostanę „kogutka” – to taki piękny brelok, on ma, mama ma, robiony z mosiądzu przez artystę. Więc motywacja jest;] Kolejna to taka że będę miała na dzień dobry czym jeździć bez większego auta o jakąś rysę.
A jak mi idzie? Na razie nikt na mnie nie natrąbił, rozwijam zabójczą prędkośc 40 km/h, średnio co 10 minut auto mi gaśnie ale nie zrażam się i jak to by sie powiedziało końsko „wesoło galopuję do przodu”.
Wszystkich lokalersów uprasza się o ostrożność jeśli będą mijać na skrzyżowaniach Babską Elkę;]