Kilka dni temu, parę minut przed 22 kończyła się aukcja na Allegro. Siedzę przed komputerem z wypiekami na policzkach. 7 minut do końca, 5 minut, 3 minuty. Ręce mi się pocą i czuję stres, czy internet nie wykręci mi numeru gdy będzie już moment licytowania, nie zawiesi sie jak ma w zwyczaju? Staram się myśleć racjonalnie, jedna osoba zalicytowała, mało wyświetleń. Wygram! Minuta do końca. Zaczynamy szaleństwo. . .

Oczyma wyobraźni widzę tę matkę, z drugiego końca Polski, równie zawzięta niż ja. Ale pewnie z szybszym internetem;] Przekraczam założoną wcześniej graniczna stówkę, i już licytuję w emocjach.

Bo chcę.

Od 49 zł dochodzimy do prawie 150 z wysyłką, na szczęście kończy się aukcja.

A ja tak marzyłam o nim! O tym domku! Że będę się nim bawić, tfu, że Lew będzie się nim bawić;]

Nie wygrałam niestety.

Czego?

Domku Muminków, dla Lwa oczywiście;] Czy o nim marzył? Wątpię;] Czy ja marzyłam? Jasne! Chciałam go mieć! Bo miał posmak mojego dzieciństwa! Muminków na dobranoc. Miał posmak rozrywki w stylu vintage.

Lubię wyciąganie z czeluści piekielnych starych zabawek. Serce mi rośnie, gdy widzę jak kręci go coś, co kręciło mnie jak byłam mała. Czuję wtedy, że mogę przeżyć to na nowo.

Tak było też z projektorem. Pamiętam z dzieciństwa bajki wyświetlane wieczorami na ścianie. Ten klimat oczekiwania aż się założy bajkę. Pamiętam, że miałam jakąś ulubioną o małpce, choć dziś nie przypominam sobie jej tytułu.

Nasz rzutnik zaginął podczas przeprowadzki a konkretnie pakowania. Więc tym większa była radość gdy się znalazł a wraz z nim karton bajek. Nie wiem, kto miał większą frajdę, ja czy Lew. Bo Karol po trzykrotnym złym nawinięciu filmu zastanawiał się czy naszym ojcom też się tak przytrafiało.
Pomysł na wieczór był świetny, Lew siedział jak zaczarowany. A w bajkowych napisach był błąd ortograficzny;]

P.S. Myślę, że ta matka z końca Polski teraz jest mega szczęśliwa. W końcu kupiła sobie domek, o jakim marzyła tyle lat. I na dokładkę może wciskać kit, że kupiła go dziecku – tak jak ja chciałam zrobić. I zazdroszczę jej! Bardzo!

P.S. 2. Mam jeszcze taką nostalgię z dzieciństwa – Moskwicz na pedały! Ale na Allegro osiąga tak zawrotne ceny, że nawet nie próbuję. Bo potem emocje, te sprawy i nagle się okaże, że mamy auto na pedały w cenie auta dla dorosłych w roczniku 95;]

Google+

Paulina H.