Dziś młody człowiek znów przekroczył próg szkoły i po raz kolejny będzie się uczył w zerówce. Pewnie większość z Was zastanawia się, co skłoniło mnie do tego by go pozostawić ponownie w zerówce, zamiast wysłać do pierwszej klasy. Lew w zeszłym roku był w zerówce jako pięciolatek, po roku nauki miałam wybór wysłania go do szkoły (rok wcześniej) albo zatrzymania go jeszcze na rok, by poszedł do szkoły razem ze swoim rocznikiem. W sumie miałam masę wątpliwości, które też pojawiają się w Waszych pytaniach – czy nie będzie się nudził, czy to nie bez sensu by powtarzał materiał? Nie mam wątpliwości, że pod względem intelektualnym doskonale by sobie poradził w pierwszej klasie, ale jednak wiedza to nie wszystko.

Gdy myślę o dzieciństwie naszych dzieci, wydaje mi się, że zbyt dużą wagę przywiązujemy do tego, że na coś są za małe, że do czegoś jeszcze nie dorosły, że mogą sobie zrobić krzywdę. Wymyślamy w naszych głowach zdarzenia, które jeszcze nie miały miejsca, projektujemy wypadki i urazy. Myślimy zupełnie inaczej niż pokolenie naszych rodziców i tym samym zatruwamy sobie radość rodzicielstwa i wspólnej zabawy.