mknie w szalonym tempie i generalnie objada mnie z resztek czasu. Do tego faktycznie myślę, że prawdą jest że budowanie i remontowanie jest dla ludzi o stalowych nerwach. My pewnie pod koniec będziemy mogli zostać autorami opasłego tomiska pt. ” Jak budując nie zwariować”. Czasem trudno o dystans, o to by się nie stresować. Bo nawet na to nie ma czasu;]

A jak czas jest to wtedy głowa z kolei tak przeładowana, że potrzebuje wytchnienia. Albo twardego resetu. Twardy reset to w moim przypadku szycie i pieczenie.

Nowa sorbetiera do lodów i domowe lody do których potrzebne są żółtka w sporej ilości powoduje że ostatnio trzeba było znaleźć dobry sposób spożytkowania białek z jajek.

Zrobienie bez w moim myśleniu zawsze było szczytem kulinarnym, nawet tort był prostszy. Robienie tortów mam już za sobą, bezy zaraz zobaczycie sami. A jak nauczę się robić makaroniki będę świetna niczym Bożena Sikoń;]

Foto by Karol.

Poza tym szycia trochę, na zamówienie. Nic sobie tym razem. A strasznie przytulaste wyszły zwierzaki. Bardzo lubię szyć zabawki, czasochłonne, pracochłonne ale jak później patrzę na efekt, myślę sobie o małych łapkach które będą się nim bawić i o małych oczach które zabłysną na ich widok to ja też cieszę się w środku.

P.S. dziękuję wszystkim, za życzenia urodzinowe i obiecuję nadrobić czytanie blogów;]

Google+

Paulina H.