Od dziecka. I pewnie stad ta miłość do różowego, za dużo różowych chipsów zjadłam za młodu.
Ale powiem Wam lepiej, dobrze mi z tym. Poranna porcja brokatu przyjęta.




Przyszła „kicia”. Nazwana przez Neli tatę „różowym szczęściem”. I tu brawka dla pewnego wujka i taty za to że się spisał na medal!
Cudowny jest, bajeczny i obrzydliwie różowy. Mikser ma się rozumieć. Jedyne rozgrzeszenie ze kupując ten kolor wspiera się walkę w rakiem piersi.
Wczoraj został rozdziewiczony, zagniótł pięknie chleb. Bajka, brokat i róż.
P.S. Warto pisać listy do Mikołaja, nawet jak ma obsuwę czasową;]

Co poza tym? Pomarańcze.
Scenka z wieczora – chcesz pomarańczę? Nie rusz, jutro rano będzie światło i zrobimy im zdjęcie!
Pachną na pół pokoju. Bo one nie są zwyczajne, dostałam od Neli. Prosto z greckiego ogrodu.
Pachną marzeniami.

Google+

Paulina H.