Ktoś kiedyś w komentarzach prosił o to bym napisała cóż to za warsztaty na które jeżdżę. Otóż Warsztaty ginących zawodów. Koncepcja dość fajna, co roku FIR organizuje takie warsztaty, dwa lata temu zgłosiliśmy się z mężem oboje – wtedy było kowalstwo, wikliniarstwo, garncarstwo i serowarstwo. On się dostał, ja nie. Z głupiego powodu, że w sumie w dowodzie miałam meldunek miejski stały a potrzebny był wiejski – miałam taki ale tymczasowy. Na nic się zdały tłumaczenia że przecież mieszkamy w tym samym miejscu. Przebolałam i widać było mi pisane by się załapać po dwóch latach.
Tym razem będzie serowarstwo, bednarstwo, tkactwo i robienie łyżek. Dla mnie zdecydowanie ciekawsza propozycja, zwłaszcza że tkactwo prowadzić będzie Tereska Pryzmont!!!

Co do serowarstwa – po warsztatach męża robiliśmy w domu ser, raz lepszy, raz gorszy. Teraz jeszcze do tej wiedzy dorzuciłam ja swoją plus mężowska z programu o wyrobie sera.
Wyszedł rewelacyjny, przynajmniej naszym zdaniem.
Choć znajomi też chwalili;]

Co poza tym?
Oj dzieje się na siedlisku. Posadziliśmy migdałek, ostrokrzew, pigwowca, 10 krzaczków aronii, 10 jarzębin, świerczki. Szpaki dostały domek, wysialiśmy zioła w skrzynce. Aż serce rośnie jak człowiek tak pracuje u siebie i ma z tego tyle radości!

Ręka coraz lepiej, choć to raczej wygląda tak że rano jestem jak nowa a im bliżej zachodu słońca boli coraz bardziej. Niemniej jednak poprawa jest taka że nie boli cały dzień;]Pozdrawiam ciepło, siedliskowo i wiosennie!

Google+

Paulina H.